Rozdział 10

Już na wstępie mówię niedługo wszystko się wyjaśni więc nie zabijajcie mnie za to co robi Dymitr. Miłego czytania.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Otworzyłam moją walizkę i zaczęłam szukać czegoś do ubrania się.
-Oj kochanie nie kuś.-powiedział Dymitr z chytrym uśmieszkiem leżąc cały czas na łóżku. Zastanawiałam się o co mu może chodzić. Po chwili przypomniałam sobie, że przecież mam na sobie tylko jego bluzkę, którą na dodatek teraz podwinęłam by podrapać się po plecach.
-Czyżbyś miał coś przeciwko?-spytałam zmysłowo i podeszłam do ramy łóżka.
-Nie, ale nie wiem jak to się dla ciebie skończy kochanie.-po tych słowach bez ostrzeżenia wciągnął mnie do łóżka i zaczął mnie całować i łaskotać jednocześnie. Nie chciałam być gorsza więc też zaczęłam go łaskotać. Po chwili zorientowałam się, że coś jest nie tak. Spojrzałam na drzwi w których stała Jewa. Dymitr jak na zawołanie podniósł się owinięty kołdrą, a mnie zostawił na łóżku. Jewa patrzyła to na mnie to na Dymitra tak jakby cieszyła się, że nas przyłapała.
-Babciu to nie...-zaczął tłumaczyć zestresowany Dymitr.
-Korzystaj póki możesz niedługo to się zmieni.-oznajmiła, a mnie przeszedł dreszcz co miała na myśli.-Olena prosi was na śniadanie.-powiedziała to tak jakby przed chwilą nam nie groziła. Patrząc na tę scenę zastanawiałam się o co jej chodziło? Czy Robert lub Tasza mnie dopadną? A może zabiorą mi Dymitra? Nie to niedorzeczne. Tasza czeka na wyrok. Dort jest za słaby by coś mi zrobić. Ciekawe jakie ja miała bym kontakty z moją babcią gdybym ją znała oprócz rodziców nie znałam nikogo.
-To było dziwne.-stwierdziłam.
-Miała wizje .-odparł obojętnie.-Coś ty narobiła?!-wykrzyknął i odwrócił się do mnie plecami.
-Dymitr? Czy wszystko w porządku?-spytałam zdenerwowana. A co jeśli Chris i Adrian mieli rację i w nim faktycznie zostało coś ze strzygi którą był?-Żartujesz sobie?! Przecież jeśli wina leży po czyjejś stronie to po twojej ty mnie wciągnąłeś do łóżka.-patrząc na plecy Dymitra zauważyłam, że cały się trzęsie. Nagle Dymitr zrobił coś czego po nim się nie spodziewałam podbiegł do mnie i wziął mnie na ręce.
-Kochanie ciebie tak łatwo oszukać.-powiedział kręcąc się ze mną na rękach. Teraz zrozumiałam on coś knuje. O nie zaczyna przypominać mojego ojca ostatnio spędza z nim dużo czasu. Lecz teraz się nad tym nie zastanawiałam. Dymitr zaniósł mnie do łazienki. Łazienka była średniej wielkości, ale wystarczyło miejsca dla naszej dwójki. Cała łazienka była urządzona w szaro-białych kolorach. Po wspólnym prysznicu ubraliśmy się i poszliśmy na śniadanie.