Rozdział 27

Okazało się,że Dymitr jest najlepszym gospodarzem z jakim miałam styczność nie wiem jak to robił ale zawsze zauważył gdy komuś skończyło się wino czy też sok.Był niesamowity zabawiał gości i uważnie ich słuchał myślałam,że przez jego zamkniętą naturę będzie sztywny i,że nie odezwie się przez cały wieczór ale właściwie to on był duszą tego wieczoru w porównaniu z nim to ja byłam sztywna.Dymitr właśnie kończył historię o tym jak ratował psa który prawie utonął i w jaki to sposób go uratował słuchałam ale cały czas zastanawiałam się jak powiedzieć wszystkim tu zebranym,że niedługo zostanę żoną Dymitra.Zaczęłam się denerwować.
-Rose wszystko w porządku?-z zamyślenia wyrwał mnie głos mojej matki
-Tak dzięki zastanawiałam się co by było z tym biednym psem gdyby nie Dymitr-na cóż kłamałam ale tylko takim łgarstwem mogłam odsunąć podejrzenia
-Rose pomożesz mi w kuchni-Dymitr spojrzał na mnie znacząco
-Oczywiście z wielką chęcią-odpowiedziałam i wstałam od stołu.Weszliśmy do kuchni Dymitr zajął się kurczakiem w piekarniku.Lecz i tak zadał mi pytanie
-Czym się tak denerwujesz jesteś spięta widzę to może oni nie ale ja tak-powiedział odwracając się do mnie z kurczakiem.Teraz nie mogłam mu skłamać
-Denerwuje się tym o czym mamy im powiedzieć przy deserze-powiedziałam nie wiedząc ile słychać w salonie
-Nie denerwuj się wszytko będzie dobrze będą się cieszyć i nam gratulować-powiedział i pocałował mnie w czoło
-Bielikow! Nie posuwasz się za daleko?-usłyszeliśmy głos mojego ojca z salonu może i nas nie słyszał ale widzieć widział wszystko.
-Przepraszam panie Mazur-Dymitr podał mi miseczkę z żurawiną i szepnął do ucha-choć bo to ja zaczynam się bać o siebie-zaśmiałam się i ruszyłam za nim do salonu
-Rose ile ten biedny Dymitr to wszystko gotował?-zapytał Christian
-Trzy godziny z moją pomocą-odpowiedziałam
-Dymitr a teraz szczerze ile ci pomogła?-Christian nie dawał  za wygraną
-Rose zrobiłam1/2 tej kolacji siedziała ze mną cały czas w kuchni i pomagała mi naprawdę
-Tak Dymitr mówi prawdę-potwierdziłam jego słowa
-Rose czy ty zamieniasz się w kurę domową?-jak zwykle Janin Hathaway miała świetne pytani
-Nie mamo to,że pomogłam Dymitrowi w przygotowaniu kolacji nie oznacza,że rezygnuję ze służby-wszyscy mogli się śmiać i żartować ale moja matka nie.Umilkła i przy stole zrobiła się napięta sytuacja którą rozładował Dymitr
-Śmiało nakładajcie puki gorące bo nie chce mi się tego podgrzewać -wszyscy jak na zawołanie zaczęli się częstować i zachwalać jakie to smaczne moja matka się nie odezwała jak zwykle nie pochwali tylko zgani.Gdy wszyscy zjedli przyszedł czas by podać deser i znów się spięłam.Razem z Dymitrem zebraliśmy talerze i włożyliśmy je do zmywarki,dziękuję osobie która ją wymyśliła bo nie wyobrażam sobie myć tej sterty naczyń.Dymitr zaczął kroić ciasto i układać na talerz ja w tym czasie wstawiłam wodę na kawy i herbaty.Gdy już wszystko było gotowe Dymitr zapytał
-Gotowa?
-Jeśli ty jesteś gotowy*-weszliśmy do salonu z ostatnimi kubkami i usiedliśmy przy stole
-Jak wiecie nie zaprosiliśmy was tu tak po prostu-zaczął Dymitr
-No nareszcie interesy-klasnął w dłonie Abe cały uradowany.Jestem ciekawa czy gdy się dowie dlaej będzie taki szczęśliwy
-Podczas naszej wizyty w Bai Rose i ja podjęliśmy pewną decyzję którą chcieli byśmy się z wami podzielić
-Co się stało?-spytała moja matka
-Oświadczyłem się Rose i prosimy was o to byście to zaakceptowali-powiedział Dymitr a w pokoju zapadła krępująca cisza
-Gratulację!!!-krzyknęła Lissa  podbiegła i nas uściskała
-Dymitr coś ty zrobił?-Christian spojrzał na Dymitra-jak chcesz to pomogę ci uciec
-To nie będzie konieczne kocham Rose i nie chcę od niej uciekać-Dymitr powiedział to tak jakby od tej informacji zależały losy świata.I w tej właśnie chwili Mason wstał od stołu i wyszedł wiedziałam,że jeszcze nie jest na to gotowy ale wolałam by dowiedział się od nas niż od jakiejś obcej osoby.
-Chyba po moim trupie -głos mojej matki zabrzmiał ostro jak brzytwa-Czyli jednak chcesz zostać dziwką?-zabolało i to bardzo ale przyjęłam to na klate
-To,że zostanę żoną Dymitra nie oznacza,że porzucę służbę-powiedziałam spoglądając zaskoczona na Abe cały czas się uśmiechał
-Och kochani jak ja się cieszę waszym szczęściem-coś mi tu śmierdzi-Co powiesz Bielikow na to polowanie na które się umawialiśmy przed koronacją?-już wiem co mi tak śmierdzi
-Jadę z wami-głos mojej matki nie był już tak ostry jak wcześnie
-Ja też-odezwałam się
-Nie ma mowy-moi rodzice są ze sobą zgodni w takich sprawach
-Ale dlaczego nie mogę?
-Bo chcemy porozmawiać z Dymitrem w cztery oczy a ty byś przeszkadzała-no to już mi zamknęli usta
-Ale będziecie tam ty mama i Dymitr czyli rozmowa nie w cztery oczy.
-Roza nie kłuć się.Zgoda podajcie tylko czas-zdziwiłam się,że Dymitr tak po prostu się zgodził.Po chwili zrozumiałam,że chciał pokazać moim rodzicom,że zależy mu na mnie
-Pojutrze o siedemnastej-powiedział mój ojciec
-Zgoda-odezwał się Dymitr choć mi się to zupełnie nie podobało.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
*cytat z ,,Trylogii czasu"(polecam jeśli lubicie książki o podróżach w czasie)
Przepraszam,że tak późno ale nie było mnie w domu cały dzień i nie miałam jak dodać .