Rozdział 37

Siedziałam naprzeciwko moich rodziców czekając aż wreszcie coś powiedzą.Jestem strasznie nie cierpliwa
-Dobra powiedzcie w końcu co macie powiedzieć-nie wytrzymałam siedzieliśmy przy stoliku od jakiś trzech minut a ja już miałam ochotę wyjść.
-Spokojnie Rose-uspokoił mnie mój ojciec-chcemy wam powiedzieć,że my jesteśmy razem-na dowód swoich słów Abe chwycił moją matkę za rękę a ona spojrzała na niego czule-I podczas waszej nieobecności pobraliśmy się-powiedział to tak spokojnie .
-Moment ja czegoś nie rozumiem podczas gdy ja  i Dymitr byliśmy w Bai wy pojechaliście do kościoła i od tak jesteście małżeństwem?-spytałam zszokowana
-No tak-odparła moja matka
-No ale jak przecież ty jesteś strażniczką lorda Szelskiego on przecież....go niema na Dworze...dlaczego....Dlaczego nic nam nie powiedzieliście?-plotłam trzy po trzy nic nie rozumiejąc jak mogli mi nic nie powiedzieć
-Wiemy Rose,że trochę z tym zwlekaliśmy ale samo wyszło-powiedział Abe patrząc cielęcym wzrokiem na moją matkę
-A ja już nie jestem strażniczką lorda Szelskiego dostałam nowy przydział do twojego ojca-powiedziała moja matka a mi kopara opadła
-Gratulację-Dymitr który do tej pory milczał odezwał się by załagodzić sytuację- Cieszymy się waszym szczęściem
-Dziękujemy to miłe z waszej strony-powiedział mój ojciec
-Dobra mówiliście,że macie dla nas jakąś propozycję-powiedziałam gdy mogłam wreszcie ułożyć sensowne zdanie
-Tak....-mój ojciec nie mógł dokończyć bo podszedł kelner i podał nam karty więc zajęliśmy się zamawianiem dań ja zamówiłam homara.Gdy kelner odszedł podjęłam wątek
-Więc co to za propozycja?-spytałam
-Gdzie chcecie wyprawić ślub?-o mało co nie wylałam wina na sukienkę
-Jeszcze o tym nie rozmawialiśmy-Dymitr był oazą spokoju za co go podziwiałam bo ja spięłam się gdy tylko usłyszałam słowo"ślub"
-A dlaczego pytacie?-udało mi się odzyskać głos
-Bo mamy propozycję-odparł Abe
-Słuchamy-właśnie w takich chwilach widziałam rodzinne podobieństwo
-Co powiecie na urządzenie ślubu w naszej nowej willi znajduje się tylko trzy godziny od Dworu.
-Kupiłeś kolejną willę ?Która to już?-spytałam zaskoczona
-Mało ważne która ważne,że twoi kochani rodzice chcą ci urządzić ślub-Abe zręcznie wyszedł z tematu nowej willi
-To miłe z waszej strony ale my jeszcze o tym nie rozmawialiśmy  i szczerze mówiąc dzieje się dużo na Dworze więc zapewne ślubu jak na razie nie będzie-powiedziałam na jednym wdechu
-Rose dobrze wiesz,że zawsze coś się dzieje na Dworze więc jeśli będziesz patrzyć na to z tej strony to nigdy nie wyjdziesz za mąż-jak zwykle bezcenna rada Janin właśnie czyje ona ma teraz nazwisko?
-Od kiedy jesteś miłośniczką zakładania rodzin?-spytałam byłam wściekła na nich i trochę przesadziłam.Zapadła niezręczna cisza którą przerwał kelner przynosząc jedzenie.Jedzenie było przepyszne a po kolacji rozmowa zeszła na bezpieczne tory i nikt nie wracał do trudnego tematu.Po kolacji wsiedliśmy z Dymitrem do samochodu
-Twoi rodzice mają racje-powiedział nie odzywał się zbyt często na obiedzie
-W czym?-spytałam nic nie rozumiejąc
-W tym,że powinniśmy porozmawiać o ślubie
-Naprawdę tak uważasz? -spytałam zaskoczona
-Co ci zależy czy będziesz moją narzeczoną czy też żoną?-spytał spoglądając na mnie
-Niby nic ale sam wiesz,że...-zabrakło mi argumentów
-Czy mi się wydaje czy Rose Hathaway się boi?-spytał.No i mnie ma poczułam ja moje policzki zaczynają płonąć rumieńcem-Roza czego się boisz?
-Niczego-kłamałam
-Powiedz mi-nalegał
-Boję się tego,że jak będziemy małżeństwem przestaniesz mnie kochać-wypaliłam.Dymitr zjechał na pobocze i spojrzał na mnie słońce zachodziło co dodawało mu tylko uroku
-Myślisz,że byłbym w stanie przestać kochać kogoś takiego jak ty?-spytał patrząc na mnie
-Nie-odparłam cicho
-Dlaczego ty czasem jesteś taka głupiutka.Roza nigdy nie przestanę cię kochać nic ci nie pomoże żeby się ode mnie uwolnić-powiedział przysuwając się coraz bliżej nagle poczułam jego ciepłe wargi na moich ustach i zatraciłam się w tym pocałunku do reszty czułam,że to właśnie Dymitr potrafi rozwiązać wszystkie przeszkody i problemy jakie staną mi na drodze czułam się przy nim  bezpieczna i tylko na nim mi zależało .-I co dalej uważasz,że po ślubie przestanę cię kochać?
-Nie -odparłam nie mogąc nic innego powiedzieć.Spojrzał na mnie a potem włączył silnik i ruszył na Dwór .
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Wiem,że lubicie takie niespodzianki więc specjalnie dla osób które komentują jeszcze jeden rozdział