Rozdział 5

Gdy weszłam do sypialni Dymitr siedział na łóżku i patrzył na mnie wyczekująco. Wiem co się teraz wydarzy, ale już czas by się dowiedział. Przecież ma jechać ze mną do Bai.
-Co chciała?-z rozmyśleń wyrwał mnie cichy głos Dymitra tak cichy, że ledwo go usłyszałam nie patrzył na mnie lecz w przestrzeń, jakby właśnie tam była odpowiedź na jego pytanie.
-Zaprasza mnie do Bai.-odparłam równie cicho lecz i łagodnie, by go nie zdenerwować.
-Jedź!!!-wykrzyknął.
-Pojadę, ale nie sama.-powiedziałam łagodnie spojrzał na mnie zdziwiony.-Tylko z tobą.
-One myślą ,że jestem potworem.
-Właśnie, dlatego chcę byś jechał ze mną.-usiadłam obok niego i chwyciłam go za rękę, wiedziałam, że chce mi przerwać, ale mu nie pozwoliłam.-Niech przestaną żyć w tej niepewności. Myślą, że mam kogoś nowego. Chciał byś żyć w niepewności, że osoba którą kochasz jest potworem? Proszę Dymitr jedź ze mną.
-Nie, nie chciał bym żyć w niepewności.Zgoda pojadę z tobą.-powiedział to po tak długim czasie, że już bałam się, że się nie zgodzi.-Ale nie wiem jak chcesz to zrobić. Jak mnie zobaczą to się wystraszą.
-Dlatego odwiedzimy ich za dnia tak by uwierzyły, że jesteś sobą.
-Kiedy chcesz jechać?
-Za kilka dni, rano pójdę wszystko uzgodnić z Lissą i z Hansem. I wtedy podejmę decyzję kiedy dokładnie wyjedziemy.
-Dobrze, a teraz chodź spać.-mówiąc to podszedł do mnie i mnie pocałował. Gdy zatraciłam się w smaku jego ust wziął mnie na ręce i zniósł mnie do łóżka. Potem położył się obok mnie. Zasnęliśmy wtuleni w siebie.
                                                                           *
Rano za raz po śniadaniu wybyłam z domu. Najpierw stwierdziłam, że pójdę do Lissy, która gdy się dowiedziała o tym, że rodzina mojego ukochanego nic nie wie, że on jest sobą od razu chciała nas wysłać do Rosji, ale ją uspokoiłam lecz ta wykopała mnie z sali tronowej bym jak najszybciej zaczęła przygotowania do wyjazdu. Potem popędziłam do Hansa. Właśnie czekałam na niego w jego biurze. Kiedy wszedł:
-Hathaway!? Zapomnij masz zwolnienie lekarskie żadnej służby!-wykrzyknął zanim cokolwiek powiedziałam.
-Ale ja tu w zupełnie innej sprawie.
-A no to słucham?-spytał lekko zdziwiony i chyba zmieszany, że tak na mnie naskoczył.
-Czy Dymitr i ja możemy zniknąć na jakiś tydzień??
-No raczej tak obydwoje macie urlopy.A dokąd jeśli można wiedzieć?
-Do Rosji.-odparłam.
-O czyli jedziecie do rodziny Bielkiowa ?Kiedy wyjeżdżacie?
-Tak chcemy ich odwiedzić. W poniedziałek.
-Jest sobota. Dacie radę w tak krótkim czasie wszystko zorganizować?
-O to już się nie martw.-powiedziałam wychodząc z jego biura.Gdy już byłam na dworze wyciągnęłam telefon i wybrałam numer osoby, która na pewno mi pomoże w takiej sytuacji.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Zgadujcie kto to taki. Następne rozdziały będą się pojawiać w miarę regularnie mam teraz szkołę i trochę kartkówek i sprawdzianów, więc nie wiem czy będzie nowy rozdział codziennie. Proszę nie zabijajcie.