Rozdział 179

Obudziłam się leżąc w ramionach męża, który spał twardo. Rozejrzałam się po pokoju i przypomniałam sobie co wczoraj się tu działo. Na samą myśl uśmiechnęłam się do siebie jak głupia. Wczoraj jak tylko wylądowałam z Dymitrem w łóżku tak z niego już nie wyszłam. Stwierdziłam, że pójdę się odświeżyć. Delikatnie wyplątałam się z objęć męża i jak najciszej ruszyłam do łazienki. Gdy tylko do niej weszłam zapaliłam światło i podeszłam do wanny zastanawiając się czy wykąpać się czy lepiej wziąć prysznic. Zdecydowałam się na to drugie. Weszłam do kabiny i odkręciłam kurek., po chwili poczułam na plecach ciepłą wodę, sięgnęłam po płyn o zapachu tropikalnych owoców. Po chwili w całej kabinie było pełno piany. Rozkoszowałam się ciepłym prysznicem, gdy poczułam ciepłe ręce  na moich piersiach, odwróciłam się do ich właściciela i wciągnęłam go pod prysznic.

-Gdzie mi uciekłaś Roza?-spytał Dymitr z uśmiechem.

-Chciałam się wykąpać wczoraj nie miałam jak.

-Ciekawe dlaczego?-zastanawiał się Dymitr.

-Może dlatego, że mąż nie chciał mnie wypuścić z sypialni.-powiedziałam bawiąc się jego krótkimi włosami.

-A ten mąż musi być okrutny.-zaśmiał się Dymitr.

-Oj jest.-pocałowałam go w usta. Dymitr całował coraz mocniej, ale po chwili się odsunął.

-Sprawdzałaś?-spytał.

-Co?

-To.-wskazał mój brzuch.

-Jeszcze nie. Aż taki ciekawy?-spytałam z tajemniczym uśmiechem.

-Bardzo.

-To mogę iść teraz sprawdzić.-już chciałam wyjść z kabiny, ale Dymitr chwycił mnie za nadgarstek.

-Ale ja ci nie pozwoliłem wychodzić.-przyciągnął mnie do siebie i chwycił za pośladki. Stwierdziłam, że mu pomogę i objęłam go nogami wokół pasa. Dymitr spojrzał mi w oczy, a następnie zatopiliśmy się w pocałunku. Woda cały czas się lała, ale ja przestałam to zauważać. W końcu odsunęliśmy się od siebie ciężko dysząc. Dymitr poprawił mnie sobie na rękach i z uśmiechem odezwał się.-Możesz zakręcić wodę?

-Już się robi.-chwyciłam kurek i woda przestała się lać.

-Tak lepiej.

-Mi to jest obojętne. To co teraz mnie puścisz?-spytałam z nadzieją.

-Zastanowię się.-zaczął rozważać wszystkie za i przeciw.

-Dymitr tu chodzi o twoje dziecko.-podsunęłam mu.

-Roza o nasze.-powiedział delikatnie mnie odstawiając na ziemię. Owinęłam się ręcznikiem i ruszyłam do garderoby. Z walizki wyjęłam kosmetyczkę i skierowałam się z powrotem do łazienki. Dymitr stał owinięty ręcznikiem, a z włosów spływały mu kropelki wody. Wyglądał seksownie. Stanęłam przed lustrem i otwarłam kosmetyczkę. Wyjęłam test i spojrzałam na Dymitra.

-To co Towarzyszu wyjdziesz?-spojrzałam na niego.

-Roza wstydzisz się męża?-spytał podchodząc do mnie, objął mnie w pasie i patrzył w oczy.

-Nie, ale myślałam, że będziesz się dziwnie czuł.-powiedziałam lekko zażenowana.

-Roza rób co masz robić, a mną się  nie przejmuj.-spojrzałam na niego z wdzięcznością i zabrałam się za robienie testu.

-No to już.-powiedziałam myjąc ręce.

-I co jesteś w ciąży czy nie?-podszedł do mnie od tyłu i mnie przytulił.

-Musimy odczekać Kochanie.-powiedziałam spoglądając na jego odbicie w lustrze.

-Długo?

-Piętnaście minut.-powiedziałam z uśmiechem.

-Tak długo?-spytał.

-Dymitr zachowujesz się jak dziecko.-upomniałam go.

-Wydaje ci się.

-Wcale nie. Jesteś strasznie niecierpliwy.

-Roza ja cię już przygotowuję do roli matki.-zaśmiał się cicho.

-Dzięki, ale sobie poradzę.-szturchnęłam go łokciem w brzuch. Naszą kłótnię przerwał telefon.-Odbiorę.

Ruszyłam w stronę salonu gdzie powinnam znaleźć telefon. Spojrzałam na wyświetlacz i uśmiechnęłam się sama do siebie.

-Tak tatusiu?-odebrałam.

-Rose udało wam się dolecieć bez przeszkód?-spytał bez witania się.

-Tak, a jak sytuacja u was?

-Niezbyt fajnie. Wczoraj jak tylko odlecieliście do mojego domu wpadło dwunastu strażników z nakazem przeszukania. Dom wygląda tak jakby przeszło przez niego tornado. Strażniczka  Pietrowa i Strażnik Alto zostali przewiezieni na Dwór gdzie ich przesłuchują.

-Nie chciałam żeby Alberta i Stan mieli przez nas problemy.-powiedziałam bardziej do siebie niż do niego.

-Nie martw się nic im nie będzie, ale bardziej martwię się o Sydney.

-Dlaczego?

-Ponieważ jest ona na Dworze tylko dlatego, że królowa jej pozwoliła. Skoro królowa aktualnie jest zniesiona jej azyl jest nieważny.

-O nie Syd musi zostać na Dworze.-przeraziłam się.

-Dlaczego?

-Bo jest moim szpiegiem.-zaśmiałam się na to określenie.

-Rose miałaś odpocząć, a nie szpiegować Dwór.-upomniał mnie Abe.

-Spokojnie Staruszku po prostu muszę mieć rękę na pulsie.

-Dobrze, w razie co nie martw się tak bardzo. Masz tam odpoczywać, a nie rozwiązywać nasze problemy.

-Zapamiętam. Pa

-Pa.-rozłączył się, a ja ruszyłam do łazienki. To co zobaczyło sprawiło, że śmiałam się w niebogłosy. Dymitr stał przy umywalce i patrzył w test jakby był zaczarowany.

-Co się stało?-spytał rozglądając się dookoła.

-Nic ojciec dzwonił.

-I co?-spojrzał na mnie zaciekawiony.

-Też mają problemy, ale nie mamy się tym martwić. Lepiej powiedz co ciekawego jest tu.-wskazałam na test.

-Sama zobaczy.-podeszłam do Dymitra i spojrzałam na test. Wynik był negatywny.

-Szkoda.

-Roza mamy cały miesiąc na to.-mówiąc to Dymitr przerzucił mnie sobie jak worek z ziemniakami.

-Czyżbyś coś sugerował ?

-Tak szybkie śniadanie, a potem zobaczymy.-ruszył ze mną do kuchni.