Rozdział 377

Po kolacji ruszyłam z mężem i synkiem na górę. Gdy tylko znaleźliśmy się w sypialni padłam na łóżko i zamruczałam przymykając oczy.
-Co to za mruczenie mamusia?-spytał Dymitr siadając z Borysem na początku łóżka. Borys popatrzył na mnie uważnie, a po chwili wzruszył uroczo ramionkami i skupił się na swoich paluszkach.
-Musiałam.-powiedziałam spoglądając na męża spod przymkniętych powiek.
-Rozumiem. Co powiesz na wykąpanie naszego małego smrodka, a później sami pójdziemy się wykąpać i spać?-spytał spoglądając na  mnie z uśmiechem.
-Matko, jak ty mnie dobrze znasz.-powiedziałam z szerokim uśmiechem.
-To ty rozbierasz naszą fasolkę, a ja zajmę się wanienką.-powiedział podając mi syna. Popatrzyłam na twarzyczkę Borysa. Patrzył na mnie w skupieniu.
-Co synku? Co powiesz na rozebranie i wykąpanie?-spytałam z uśmiechem. Borys popatrzył na mnie zmarszczył brewki i roześmiał się. Wstałam z łóżka i skierowałam się do jego pokoiku. Zdjęłam mu body oraz pieluchę i ruszyłam do Dymitra. Kończył właśnie nalewać wody do wanienki. Podeszłam do męża z synkiem i ukucnęłam przy wanience.
-Co robić Towarzyszu?-spytałam patrząc na synka i na wanienkę.
-Po pierwsze uklęknij będzie ci wygodniej. Po drugie chwyć Borysa za kark.-Dymitr ukucną za mną i pomógł ustawić dłoń w odpowiednim miejscu.-Teraz przytrzymaj mu jeszcze pupę bo jak zawsze wkładam go do wody zaczyna wierzgać.-powiedział. Wykonałam jego polecenia i faktycznie gdy Borys poczuł wodę zaczął się wiercić.-Trzymaj go, nie za mocno, ale też nie za słabo.-podpowiadał, a ja starałam się stosować do jego uwag.-Teraz powoli wyciągnij rękę spod jego pupy i zacznij go myć.
Wszystkie moje ruchy były niepewne i chyba Boro to zauważył. Roześmiał się dając mi do zrozumienia, że nie mam się bać tylko śmiało go myć. Z każdą chwilą coraz lepiej mi szło. Gdy kończyłam Dymitr podał mi ręcznik i pokazał jak wytrzeć Borysa. Po wytarciu synka nasmarowałam go oliwką i ubrałam mu pieluszkę. Na razie jest tak ciepło, że może spać tylko w niej, ale mamy już piżamki na zimę. Następnie nakarmiłam synka i zaczęłam nucić kołysankę. Borys patrzył na sufit i po chwili zaczął usypiać. On również musiał być zmęczony dzisiejszym dniem. Kiedy wiedziałam, że synek śpi na pewno włożyłam go do łóżeczka, włączyłam niańkę i skierowałam się do sypialni. Zamknęłam drzwi od pokoju syna i spojrzałam na łóżko. Dymitr leżał na łóżku czytając książkę. Normalny widok, ale mój wspaniały mąż był w samym ręczniku. Starałam się odwrócić wzrok, ale bolało nie patrzenie na ten wspaniały tors.
-Roza wszystko gra?-spytał Dymitr. Widział, że się męczę i jeszcze się ze mnie śmieje. Co za cham!
-Oczywiście. Aż tak ci gorąco?-spytałam wymownie patrząc na jego ręcznik.
-Nawet nie wiesz jak bardzo.-powiedział odkładając książkę i podchodząc do mnie. Staną przede mną i spojrzał mi głęboko w oczy.
-Jesteś taka piękna.-mruknął nawijając na palec kosmyk moich włosów.
-Towarzyszu proszę cię nie mów tego.-powiedziałam wiedząc jak zawsze kończy się to komplementowanie.
-Dlaczego? Pięknej kobiecie należą się komplementy.-powiedział dotykając mojego podbródka.
-Doskonale wiesz, że nie możemy i do tego mnie prowokujesz. Jesteś niesprawiedliwy.-powiedziałam patrząc mu w oczy.
-Roza, będę na ciebie czekał. Zawsze.-powiedział z słodkim uśmiechem. Odwzajemniłam go i cmoknęłam męża w polik.
-Idę się kąpać, a ty ubierz się w coś przyzwoitego.-poprosiłam idąc w stronę łazienki.
-Postaram się.-obiecał. Gdy tylko weszłam pod prysznic poczułam nowe siły. Umyłam włosy nakładając na nie odżywkę. Po ciąży zrobiły się strasznie wysuszone i łamliwe, ale odżywka pomaga przynajmniej na kilka dni. Po wysuszeniu włosów dokończyłam wieczorną toaletę i wyszłam z łazienki. Dymitr leżał przykryty kołdrą i dalej czytał książkę. Weszłam cicho do pokoju Borysa zobaczyć czy wszystko gra, ale synek spał jak kamień. Wróciłam do naszego pokoju i usiadłam na łóżku.
-Nie wchodzisz?-spytał zdziwiony Dymitr widząc, że siedzę na kołdrze.
-Posmaruję się balsamem i wejdę.-powiedziałam wyciągając balsam.
-Będziesz obślizgła.-zauważył  z obrzydzeniem.
-Nie musisz mnie dotykać jak się nie podoba.-powiedziałam wzruszając ramionami.
-Ale ja lubię cię czuć na mojej klacie.-powiedział odkładając książkę.
-Dymitr daj ty mi święty spokój. Jestem śpiąca, a ty mi tu jeszcze coś dziwnego sugerujesz.-powiedziałam spoglądając na niego.
-Wybacz kochanie.-powiedział z przepraszającą miną. Skończyłam się smarować i weszłam pod kołdrę przytulając się do męża to co poczułam sprawiło, że pisnęłam zaskoczona.
-Dymitr!
-Słucham.-mąż popatrzył na mnie zdziwiony.
-Gdzie podziały się twoje bokserki?-spytałam spoglądając pod kołdrę. Był nagusieńki.
-Czasem lubię tak sobie pospać bez niczego.-powiedział z głupkowatym uśmiechem.
-Ale nie musisz mnie trącać tą swoją golizną.-powiedziałam załamana.
-Oj daj spokój.-zaśmiał się z mojej reakcji.
-Dymitr nie ułatwiasz nam tego celibatu.-powiedziałam kładąc się na swojej części łóżka.
-Gdzie ty idziesz?-spytał zaskoczony.
-Na swoją część łóżka. Jeśli ubierzesz bokserki to się do ciebie przytulę.-powiedziałam spoglądając na niego.
-I tak przez sen się do mnie przytulisz.-powiedział pewnie.
-Raczej zostanę przyciągnięta.-powiedziałam układając się wygodnie na poduszce.
-Dobranoc?-spytał Dymitr spoglądając na mnie.
-Dobranoc.-powiedziałam zamykając oczy.-A kto idzie dziś do Borysa w nocy?-spytałam nie otwierając oczu.
-A mleko jest w butelce?-spytał.
-Tak, koło łóżeczka.
-To mogę iść ja.-powiedział. Sięgnęłam niańkę i mu ją podałam.
-Masz, ale zanim pójdziesz do Borysa to się ubierz bo mi dziecko przestraszysz.-powiedziałam kładąc głowę na poduszce.
-Daj spokój, jak będzie duży to będzie miał podobną do mnie budowę.-Dymitr zaśmiał się, a ja zastanawiałam się gdzie popełniłam błąd. Po chwili Dymitr się uspokoił, a ja mogłam ze spokojem iść spać.