Rozdział 478

Na życzenie ∽G&G∽

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Wiktoria:

Obudziłam się niezwykle wypoczęta i pełna sił. Już dawno się tak nie czułam. Zaczęłam kaszleć i poczułam okropne pragnienie. Podniosłam wzrok i zauważyłam na szafce szklankę wody. Pędem ruszyłam w jej kierunku. Gdy wypiłam okazało się, że nic to nie pomogło.

-Oj Wiki myślałem, że jesteś mądrzejsza.-usłyszałam za plecami. Zdziwiona odwróciłam się do nieznanego głosu. Zamarłam. Za mną stał wysoki, niezwykle przystojny facet i na dodatek strzyga. Szybko podbiegłam do okna.-Uspokój się. Jest środek dnia i jeśli nie chcesz się zabić to zostaw tę klamkę.

-Słońce nic mi nie zrobi.-zacharczałam. Nie poznałam swojego głosu był taki głęboki.

-Starej Wiktorii nic by słoneczko nie zrobiło, ale strzydze jak najbardziej.-powiedział i znalazł się obok mnie. Pogładził mnie po policzku i zaciągnął się moim zapachem.

-Strzydze? Zmieniłeś mnie w bezduszną bestię?-spytałam wściekła.

-Oj bezduszną. Spokojnie odczuwasz satysfakcję i żądzę mordu.-powiedział z złośliwym uśmiechem.-Spójrz w lustro i przekonaj się jaka piękna jesteś.-powiedział z szerokim uśmiechem. Podeszłam do lustra i zamarłam. To nie byłam ja. Ja tak nigdy nie wyglądałam. Moja skóra jest śnieżnobiała, twarz o wiele piękniejsza, figura to marzenie, a spojrzenie potrafi zabić. Uśmiechnęłam się na swój widok. Teraz Kola by mi się już nie sprzeciwiał. Nie miałby szans. Jestem teraz zbyt seksowna.

-I jak podoba się?-spytał strzyga znajdując się za mną.

-Kim ty jesteś?-spytałam spoglądając na niego.

-Możesz mi mówić Borys. Współpracowałem z twoim bratem, gdy był potęgą.-powiedział spoglądając na mnie.

-Masz imię mojego bratanka.-powiedziałam zaszokowana. Od razu zobaczyłam twarz małego Borysa przed oczami, ale tym razem nie poczułam miłości po prostu mi się przypomniał.

-Dymitr znalazł sobie morojkę?-spytał zdziwiony.

-Nie, dampirzycę.-powiedziałam patrząc na niego z uśmiechem wyższości.

-To skąd mają bachora?-spytał.

-Zrobili sobie.

-Jak?

-Taki jesteś duży i nie wiesz skąd się dzieci biorą?-spytałam zaskoczona.

-Doskonale wiem skąd się biorą dzieci. Pytanie brzmi jak sobie je zrobili?

-Przez to że Dimka był strzygą mogą mieć dzieci.-powiedziałam spokojnie.

-No proszę. Dymitr Bielikow zaskakuję.  A ty moja droga Wiktorio czym możesz mnie zaskoczyć?-spytał zbliżając się do mnie i ściskając moje policzki.

-Mogę być ci wierna.-powiedziałam spokojnie.-Ale najpierw potrzebuję świeżej krwi.-dodałam szeptem.

-Na to liczyłem przebudzając cię.-powiedział ruszając do drzwi. Ruszyłam zaraz za nim.

-Gdzie mnie prowadzisz?-spytałam.

-Do kuchni.-powiedział mrugając do mnie.-Zaraz nauczę cię jak żerować. Przez to, że byłaś dampirem nie umiesz kąsać, ale wydaje mi się, że to twój najmniejszy problem.-powiedział wyciągając jakieś klucze i wybrał jeden wkładając go do zamka przekręcił klucz i otworzył drzwi. Gdy tylko poczułam ten piękny zapach przepchnęłam się przez drzwi i dopadłam do pierwszej lepszej ofiary. Gdy poczułam smak krwi w ustach oszalałam i zaczęłam łapczywie ją pić. Borys nie przeszkadzał mi więc ze spokojem gasiłam  pragnienie. Gdy się napiłam spojrzałam na moją ofiarę. Jakiś staruch. Rzuciłam bezwładne ciało na ziemię i spojrzałam na Borysa.

-Opanowana jak braciszek. Jemu też nic nie trzeba było tłumaczyć.-powiedział opierając się o ścianę.

-Byłeś przy jego przemianie?-spytałam ocierając usta.

-Tak. Nathan był moim bratem.-powiedział spoglądając na mnie.

-Mój brat go zabił.-powiedziałam.

-Miałem zamiar cię zabić, ale okazało się, że jesteś prześliczna. Nie miałem serca cię zabić.-powiedział patrząc na mnie uważnie.

-Oj wydaje mi się, że plan był z ciutka inny.-powiedziałam  z uśmiechem.

-Zdradzisz mi co ci chodzi po główce?-spytał.

-Na początku faktycznie chciałeś mnie zabić, ale idąc na akcję stwierdziłeś, że dobrym pomysłem będzie przemienienie mnie żeby mój brat bardziej cierpiał.-powiedziałam patrząc na niego z wyższością.

-Piękna i do tego mądra. Jak ty to robisz?-spytał.

-Jestem Bielikówną.-powiedziałam wzruszając ramionami.

-Niesamowite. Chcesz poznać moje plany i przy okazji zostać szefową?-spytał kładąc mi dłoń na ramieniu.

-Opowiesz mi więcej o tym zostaniu szefową?

-Byłabyś przy okazji moją partnerką.-powiedział z uśmiechem.

-Wobec tego misiu-pysiu jakie masz plany?-spytałam z złowieszczym uśmiechem.

-I to mi się podoba. Wybierasz doskonałe drogi moja kochana.-powiedział z uśmiechem. Szkoda tylko, że nie domyśla się co ja dla niego planuję.